حسابداری مالی چیست؟ تعریف حسابداری مالی ، 6 اصل اساسی در حسابداری مالی چیست؟

حسابداری مالی چیست؟
در دنیای پیچیده و به هم پیوسته امروز، که سرمایه از مرزها عبور میکند و تصمیمات اقتصادی در کسری از ثانیه گرفته میشوند، وجود زبانی مشترک و قابل اعتماد برای درک سلامت و عملکرد مالی entities (نهادها) امری حیاتی است. این زبان جهانی، حسابداری مالی نام دارد. حسابداری مالی تنها محدود به ثبت اعداد و ارقام در دفاتر نیست؛ بلکه یک سیستم استانداردشده برای شناسایی، اندازهگیری، ثبت، طبقهبندی و خلاصهسازی رویدادها و فعالیتهای مالی یک واحد اقتصادی (اعم از شرکت سهامی، سازمان غیرانتفاعی یا یک کسبوکار کوچک) است تا اطلاعاتی را در قالب گزارشهایی به نام صورتهای مالی در اختیار استفادهکنندگان خارجی قرار دهد.
این استفادهکنندگان خارجی که تصمیمات خود را بر مبنای این گزارشها قرار میدهند، شامل سرمایهگذاران بالقوه و فعلی، اعتباردهندگان (مانند بانکها)، تحلیلگران مالی، نهادهای دولتی (مانند سازمان امور مالیاتی) و حتی عموم مردم هستند. هدف نهایی حسابداری مالی، ارائه تصویری صادقانه و منصفانه (True and Fair View) از وضعیت مالی و عملکرد اقتصادی یک کسبوکار است. این مقاله به بررسی عمیق ابعاد مختلف حسابداری مالی، از اصول بنیادین و اجزای کلیدی آن تا نقش حیاتیاش در اقتصاد مدرن میپردازد.
نکته مهم : در صورتی که نیاز دارید اطلاعات بیشتری در رابطه با علک حسابداری کسب کنید، پیشنهاد میکنیم مقاله حسابداری چیست؟ را مطالعه فرمائید.
اصول و مفاهیم بنیادین حسابداری مالی چیست؟
حسابداری مالی بر پایه یک سری اصول و مفاهیم پذیرفته شده جهانی استوار است که به آن «چارچوب نظری حسابداری» میگویند. این چارچوب، قواعد بازی را تعیین میکند و ensures میکند که اطلاعات تولید شده توسط شرکتهای مختلف قابل مقایسه، قابل اتکا و یکسان باشد.
1- فرض تفکیک شخصیت
این فرضیه پایهایترین مفهوم در حسابداری است. بر این اساس، واحد تجاری به عنوان یک شخصیت مستقل از مالکان آن و سایر واحدهای تجاری در نظر گرفته میشود. تمام معاملات باید از دیدگاه واحد تجاری ثبت شود، نه از دیدگاه مالک آن. این تفکیک، امکان ارزیابی عملکرد خود کسبوکار را فراهم میآورد.
2- اصل بهای تمام شده
بر اساس این اصل، داراییها عموماً به بهای تمام شده تاریخی یعنی مبلغی که در زمان خرید پرداخت شده در دفاتر ثبت میشوند و این ارزش تا زمانی که دارایی فروخته یا از رده خارج نشده، تغییر نمیکند. اگرچه این روش قابلیت اتکای بالایی دارد، اما ممکن است ارزش جاری بازار دارایی را منعکس نکند.
3- اصل تطابق
این اصل از اصول تعهدی نشات میگیرد و میگوید هزینههای انجام شده برای کسب درآمد باید در همان دوره مالی که درآمد تحقق یافته است، شناسایی و ثبت شوند. برای مثال، هزینه حقوق کارمندی که در دیماه کار کرده، حتی اگر در بهمنماه پرداخت شود، باید در صورت سود و زیان دیماه ثبت گردد.
4- اصل تحقق درآمد
این اصل تعیین میکند که درآمد چه زمانی باید شناسایی و در صورتهای مالی ثبت شود. طبق استانداردهای مدرن، درآمد هنگامی شناسایی میشود که کالا یا خدمات به مشتری منتقل شده و کنترل آن به ایشان واگذار گردد، نه لزوما زمانی که پول نقد دریافت میشود.
5- اصل افشای کامل
صورتهای مالی باید تمام اطلاعات با اهمیت و مربوط را به گونهای افشا کنند که تصویری گمراهکننده از وضعیت شرکت ارائه ندهند. این افشا میتواند در خود صورتهای مالی، در یادداشتهای همراه آن یا در گزارشات مدیریت باشد.
6- اصل ثبات رویه
واحد تجاری باید روشهای حسابداری خود را از یک دوره به دوره دیگر به صورت یکنواخت به کار برد. این ثبات، قابلیت مقایسه صورتهای مالی در طول زمان را فراهم میکند. اگر شرکتی روش خود را تغییر دهد، باید اثر این تغییر به طور کامل افشا شود.
در مقاله حسابداری مالی چیست؟ به 6 اصل اساسی پرداختیم. در ادامه مقاله حسابداری مالی چیست؟ به دو مدل حسابداری ( نقدی و تعهدی ) خواهیم پرداخت.
اصلاحات حسابداری مالی چیست؟
دو سیستم اصلی برای ثبت معاملات در حسابداری مالی وجود دارد که پاسخ درستی به سوال حسابداری مالی چیست؟ می دهد.
حسابداری نقدی در حسابداری مالی چیست؟
حسابداری نقدی یکی از دو روش اصلی ثبت معاملات مالی است که عمدتا توسط کسبوکارهای کوچک و افراد بهکار گرفته میشود. در این روش، درآمدها تنها زمانی ثبت میشوند که وجه نقد واقعا دریافت شده باشد و هزینهها نیز فقط در لحظهای که پرداخت نقدی انجام میگیرد، شناسایی و ثبت میگردند.
ماهیت این سیستم، سادگی و وابستگی به جریان نقدی واقعی است. برای مثال، اگر شرکتی در بهمن ماه کالایی را به صورت نسیه بفروشد اما پرداخت آن در اسفند ماه انجام شود، در حسابداری نقدی، این درآمد در اسفند ماه و در تاریخ دریافت پول، ثبت خواهد شد. همین اصل در مورد هزینهها نیز صادق است؛ خرید نسیه مواد اولیه تا زمانی که بهای آن پرداخت نشده، به عنوان هزینه در دفاتر حساب ثبت نمیشود.
مزایای حسابداری نقدی در حسابداری مالی چیست؟
1- درک و پیادهسازی آن بسیار آسانتر از حسابداری تعهدی است و نیاز به دانش حسابداری پیچیده ندارد.
2- این روش تصویر واضحی از میزان وجه نقد موجود در کسبوکار در هر لحظه ارائه میدهد
3- نیازی به ثبت حسابهای دریافتنی، پرداختنی، تسهیم استهلاک و سایر موارد مشابه ندارد.
معایب حسابداری نقدی در حسابداری مالی چیست؟
1- این روش ممکن است تصویر گمراهکنندهای از عملکرد مالی بلندمدت کسبوکار ارائه دهد، زیرا درآمدها و هزینههای مربوط به یک دوره را به درستی با هم مقایسه نمیکند.
2- طبق اصول حسابداری، استفاده از این روش برای کسبوکارهای بزرگ و سهامی عام مجاز نیست، زیرا نمیتواند موقعیت مالی واقعی را نشان دهد.
به طور کلی حسابداری نقدی یک سیستم ساده و کاربردی برای پیگیری جریان نقدی است، اما به دلیل عدم توانایی در نشان دادن دقیق بدهیها و مطالبات و سود یا زیان واقعی یک دوره، برای کسبوکارهای بزرگ مناسب نیست. این روش بیشتر برای مشاغل خرد و امور مالی شخصی گزینه مناسبی محسوب میشود.
تا اینجای مقاله حسابداری مالی چیست؟ به بررسی حسابداری نقدی پرداختیم. اکنون در رابطه با حسابداری تعهدی اطلاعات لازم را ارائه خواهیم داد.
حسابداری تعهدی در حسابداری مالی چیست؟
حسابداری تعهدی یکی از اصول بنیادین و استاندارد در دنیای حسابداری مالی است که برای اغلب کسبوکارهای متوسط و بزرگ الزامی است. در این روش، رویدادهای مالی در دورۀ وقوع ثبت میشوند، نه در زمانی که وجه نقد دریافت یا پرداخت میشود. این اصل، هستۀ مرکزی اصول پذیرفته شدۀ حسابداری را تشکیل میدهد.
در حسابداری تعهدی، درآمد زمانی ثبت میشود که کسب شده باشد؛ یعنی خدمت ارائه شده یا کالا تحویل داده شده باشد، حتی اگر پول آن هنوز دریافت نشده باشد. به طور مشابه، هزینه ها در دورۀ وقوع شناسایی میشوند، صرف نظر از اینکه پول آنها پرداخت شده باشد یا خیر.
برای مثال، اگر شرکتی در دی ماه خدماتی به مشتری ارائه دهد اما طبق شرایط قرارداد، پرداخت در اسفند ماه انجام شود، در حسابداری تعهدی، این درآمد در دی ماه و در زمان ارائه خدمت ثبت میشود. به همین ترتیب، اگر حقوق پرسنل برای دی ماه در بهمن ماه پرداخت شود، این هزینه در دی ماه و به عنوان هزینه دورۀ مربوط به خودش ثبت میگردد.
مزایای حسابداری تعهدی در حسابداری مالی چیست؟
1- این روش نمای واقعیتر و کاملتری از وضعیت سودآوری و عملکرد مالی شرکت در یک دوره زمانی مشخص برای مثال در یک فصل یا سال ارائه میدهد.
2- اصل تطابق، هزینههای انجام شده برای ایجاد یک درآمد را با خود آن درآمد در یک دوره مالی مشخص میکند. این امر محاسبه سود خالص را بسیار دقیقتر میسازد.
3- با نشان دادن بدهیها مانند حسابهای پرداختنی و مطالبات مانند حسابهای دریافتنی، به مدیران کمک میکند تا تصمیمات آگاهانهتری در مورد جریان نقدی و برنامهریزی مالی بگیرند.
معایب حسابداری تعهدی در حسابداری مالی چیست؟
1- پیچیدگی ذاتی در آن برخلاف حسابداری نقدی که ساده و مستقیم است، و این روش نیازمند درک عمیقی از اصول حسابداری مانند اصل تطابق و شناخت درآمد است.
2- حسابداری تعهدی میتواند یک تصویر گمراهکننده از جریان نقدی ایجاد کند. یک شرکت ممکن است بر اساس این روش بسیار سودآور به نظر برسد، اما در عمل با کمبود شدید نقدینگی مواجه باشد.
3- پیادهسازی و نگهداری سیستم حسابداری تعهدی به دلیل نیاز به نرمافزارهای حسابداری پیشرفته، نیروی انسانی متخصص و زمان بیشتر برای بستن دورههای مالی، هزینهبرتر است.
4- قوانین حسابداری تعهدی تا حدی قضاوتی هستند. برای مثال، برآورد عمر مفید یک دارایی برای محاسبه استهلاک یا تعیین میزان ذخیره مطالبات مشکوکالوصول، میتواند تحت تأثیر قضاوت مدیران قرار گیرد.
حسابداری تعهدی اگرچه پیچیدهتر از حسابداری نقدی است، اما به دلیل ارائه دیدگاهی جامع و دقیق از تعهدات و داراییهای شرکت، سنگ بنای گزارشگری مالی معتبر محسوب میشود. این روش برای ذینفعان خارجی مانند سرمایهگذاران و بانکها، قابلیت اتکا و مقایسهپذیری صورتهای مالی را فراهم میآورد.

🤓 شما در حال خواندن مقاله حسابداری مالی چیست؟ هستید. کمی استراحت کنید و این متن کوتاه را بخوانید ⬇️⬇️⬇️
نرم افزار حسابداری سام یکی از بهترین نرم افزارهای حال حاضر در ایران است که شرکتها و سازمانهای متعددی از آن استفاده می کنند. در این بخش کوچک یکی از قابلیت های نرم افزار حسابداری سام را برای شما توضیح می دهیم:
✅ استفاده از کدینگ از پیش طراحی شده در چهار گروه تولیدی، بازرگانی، خدماتی و پیمانکاری
با توجه به نیاز شما، نرم افزار قابلیت کدینگ در چهار گروه بالا را دارد. این قابلیت به شما کمک می کند تا به راحتی اقدام به کدینگ نموده و در زمان خود صرفه چویی کنید.
📖 اکنون میتوانید به مطالعه مقاله حسابداری مالی چیست؟ ادامه دهید.
خروجی نهایی فرآیند حسابداری مالی چیست؟
خروجی نهایی فرآیند حسابداری مالی، مجموعهای از صورتهای مالی است که در کنار هم داستان کامل مالی یک شرکت را روایت میکنند. چهار صورت مالی اساسی وجود دارد.
1- ترازنامه یا صورت وضعیت مالی در حسابداری مالی چیست؟
در دنیای حسابداری مالی، ترازنامه که با نام صورت وضعیت مالی نیز شناخته میشود، یکی از مهمترین و اساسیترین گزارشهای مالی است. این گزارش را میتوان به یک عکس فوری یا نقشه مالی از یک کسبوکار در یک لحظه خاص تشبیه کرد که نشان میدهد آن شرکت در آن تاریخ مشخص، از چه چیزهایی برخوردار است و چه میزان بدهی دارد. هدف اصلی ترازنامه، ارائه یک تصویر شفاف از وضعیت مالی واحد تجاری بر اساس معادله اساسی حسابداری است:
داراییها = بدهیها + حقوق صاحبان سهام
این معادله همیشه و تحت هر شرایطی باید متوازن باشد، به همین دلیل نام آن ترازنامه است.
- اجزای اصلی ترازنامه در حسابداری مالی چیست؟
ترازنامه از سه بخش کلیدی تشکیل شده است:
1- دارایی ها :
این بخش نشاندهنده تمام منابع و اموالی است که شرکت در اختیار دارد و از آنها برای ایجاد درآمد استفاده میکند. داراییها به دو دسته اصلی تقسیم میشوند.
داراییهای جاری : داراییهایی که انتظار میرود در مدت کوتاه معمولاً کمتر از یک سال به وجه نقد تبدیل شوند. مانند: موجودی نقد، سرمایهگذاریهای کوتاهمدت، حسابهای دریافتنی و موجودی کالا.
داراییهای غیرجاری یا ثابت : داراییهایی که قابلیت نقدشوندگی سریع ندارند و شرکت برای استفاده بلندمدت در اختیار دارد. مانند: زمین، ساختمان، ماشینآلات، تجهیزات و حق امتیازها.
2- بدهی ها :
این بخش نشاندهنده تعهدات و دیونی است که شرکت در قبال دیگران مانند بانکها، تامینکنندگان و … دارد. بدهیها نیز به دو دسته تقسیم میشوند.
بدهیهای جاری : تعهداتی که باید در یک سال آینده تسویه شوند. مانند حسابهای پرداختنی ، وامهای کوتاهمدت و پیشدریافت از مشتریان.
بدهیهای بلندمدت: تعهداتی که سررسید پرداخت آنها بیش از یک سال آینده است. مانند: وامهای بلندمدت بانکی.
3- حقوق صاحبان سهام :
این بخش نشان میدهد که پس از کسر تمام بدهیها از کل داراییها، چه میزان از داراییهای شرکت بهطور خالص به مالکان تعلق دارد. به عبارت ساده، حق مالی مالکان بر داراییهای شرکت است. اجزای اصلی آن شامل سرمایه اولیه، سود انباشته یا سودهای سنوات گذشته که بین سهامداران توزیع نشده و اندوختهها میشود.
- اهمیت و کاربرد ترازنامه در حسابداری مالی چیست؟
ترازنامه یک ابزار حیاتی برای تصمیمگیری است به نحوی که سرمایهگذاران برای تحلیل سلامت مالی شرکت، میزان بدهی آن و محاسبه نسبتهای سودآوری از آن استفاده می کنند. اعتباردهندگان برای ارزیابی توانایی شرکت در بازپرداخت وامهای دریافتنی از آن بهره مند می شوند. مدیریت شرکت برای برنامهریزی مالی، تحلیل نقدینگی و کنترل بدهیها بر اساس آن تصمیم گیری می کند و ذینفعان دیگر مانند دولت برای مقاصد مالیاتی و تحلیلگران بازار برای امور خود از آن استفاده می کنند.
در نتیجه، ترازنامه تنها یک گزارش عددی خشک نیست، بلکه داستان مالی یک کسبوکار را در یک مقطع زمانی مشخص روایت میکند و پایهای برای تحلیلهای پیچیدهتر مالی فراهم میآورد.
2- صورت سود و زیان در حسابداری مالی چیست؟
در مقابل ترازنامه که یک عکس فوری از وضعیت مالی در یک لحظه است، صورت سود و زیان یک فیلم از عملکرد مالی یک کسبوکار در دورهای مشخص مثلاً یک ماهه، سهماهه یا سالانه است. این گزارش حیاتی، که با نامهای صورت عملیات یا گزارش درآمد و هزینه نیز شناخته میشود، پاسخ یک سؤال کلیدی را میدهد: آیا این کسبوکار در این بازه زمانی، سودآور بوده است یا زیان داده است؟
هدف اصلی صورت سود و زیان، خلاصه کردن تمامی درآمدها و هزینههای یک شرکت طی یک دوره است تا در نهایت به عدد نهایی و بسیار مهمی به نام سود خالص یا زیان خالص برسد.
- اجزای اصلی صورت سود زیان در حسابداری مالی چیست؟
این گزارش معمولا به صورت چندپلهای و مطابق با معادله زیر تهیه میشود
درآمدها – هزینهها = سود (یا زیان) خالص
اجزای کلیدی آن به ترتیب زیر محاسبه میشوند:
۱- درآمد یا فروش
این خط، اولین و معمولاً بزرگترین عدد در این گزارش است. درآمد، کل مبالغی است که شرکت از فروش محصولات یا ارائه خدمات به دست آورده است. این رقم نشاندهنده مقیاس فعالیتهای اصلی کسبوکار است.
۲- بهای تمام شده کالای فروش رفته
این هزینه، مستقیمترین هزینه مرتبط با تولید کالاها یا خدمات فروختهشده است. برای یک فروشگاه، هزینه خرید اجناس و برای یک کارخانه، هزینه مواد اولیه و دستمزد مستقیم کارگران است.
۳- سود ناخالص
از کسر بهای تمام شده کالای فروش رفته از درآمد به دست میآید. این عدد نشان میدهد شرکت پس از محاسبه هزینههای مستقیم تولید، چقدر سود «ناخالص» داشته است. این معیار برای سنجش کارایی تولید بسیار مهم است.
۴- هزینههای عملیاتی
این هزینهها مستقیماً به تولید محصول مرتبط نیستند ولی برای اداره کسبوکار ضروری هستند. این موارد شامل هزینههای فروش، عمومی و اداری، هزینه استهلاک و هزینه های تحقیق و توسعه هستند.
۵- سود عملیاتی
از کسر هزینههای عملیاتی از سود ناخالص محاسبه میشود. این عدد نشاندهنده سودی است که صرفاً از عملیات اصلی کسبوکار و قبل از محاسبه بهره و مالیات به دست آمده است.
۶- سایر درآمدها و هزینههای غیرعملیاتی
شامل مواردی مانند هزینه بهره وامها، درآمد بهره از سپردههای بانکی و سود یا زیان فروش داراییهای ثابت است.
۷- سود قبل از مالیات
۸- هزینه مالیات بر درآمد
۹- سود و زیان خالص
این خط پایانی و نتیجه نهایی گزارش است. عددی که پس از کسر همه هزینهها شامل هزینه عملیاتی، بهره و مالیات از همه درآمدها به دست میآید. این سود خالص به صورت سود و زیان جامع و سپس به بخش حقوق صاحبان سهام در ترازنامه منتقل میشود.
- اهمیت صورت سود و زیان در حسابداری مالی چیست؟
این گزارش برای سرمایهگذاران، اعتباردهندگان و مدیریت شرکت حکم یک کارنامه را دارد. با تحلیل آن میتوان سودآوری شرکت را ارزیابی کرد. روند رشد درآمدها را بررسی نمود. کنترل هزینهها را مورد سنجش قرار داد و نسبتهای مهم مالی مانند حاشیه سود ناخالص و حاشیه سود خالص را محاسبه کرد.
در واقع، صورت سود و زیان داستان عملکرد، کارایی و موفقیت مالی یک کسبوکار در طول زمان را روایت میکند.
تا کنون در مقاله حسابداری مالی چیست؟ به دو خروجی مهم حسابداری مالی پرداختیم. اکنون برای درک بهتر سایر خروجی های حسابداری مالی، شما را به خواندن ادامه مقاله حسابداری مالی چیست؟ دعوت می کنیم.
3- صورت جریان وجوه نقد در حسابداری مالی چیست؟
در دنیای حسابداری، صورت جریان وجوه نقد یکی از سه گزارش مالی اصلی است که داستانی بسیار مهم و متمایز را روایت میکند. ورود و خروج واقعی پول نقد در یک کسبوکار طی یک دوره زمانی مشخص.
در حالی که صورت سود و زیان بر مبنای تعهدی یعنی درآمدها و هزینههای ثبتشده، نه لزوماً پول نقد دریافت یا پرداختشده تهیه میشود، صورت جریان وجوه نقد به یک سؤال ساده اما حیاتی پاسخ میدهد. پول نقد از کجا آمده و به کجا رفته است؟
این گزارش، توانایی یک شرکت را در ایجاد وجه نقد برای اجرای عملیات خود، پرداخت بدهیها و سرمایهگذاری برای رشد آینده نشان میدهد. یک کسبوکار ممکن است طبق صورت سود و زیان سودآور باشد اما به دلیل مدیریت ضعیف جریان نقدی ورشکست شود. از این رو، این گزارش به عنوان سنجش سلامت نقدینگی شرکت شناخته میشود.
این گزارش، جریانهای نقدی را به سه دسته اصلی و مجزا تقسیم میکند که به شرح زیر است:
1- جریانهای نقدی حاصل از فعالیتهای عملیاتی
این بخش، مهمترین بخش گزارش است، زیرا نشان میدهد شرکت چقدر از طریق فعالیتهای اصلی و تجاری خود مانند فروش محصولات یا ارائه خدمات وجه نقد ایجاد کرده است. این جریان، شاخصی قوی از توانایی شرکت برای ادامه حیات بدون اتکا به منابع خارجی است.
ورودیهای نقدی: دریافتهای نقدی از مشتریان پرداخت کننده.
خروجیهای نقدی: پرداختهای نقدی به تأمینکنندگان، کارکنان و برای هزینههایی مانند مالیات و بهره و …
روش محاسبه: معمولاً با سود خالص در صورت سود و زیان شروع شده و با تعدیلهایی برای اقلام غیرنقدی مانند استهلاک و تغییرات در سرمایه در گردش مانند حسابهای دریافتنی و پرداختنی به رقم نقدی خالص حاصل از عملیات میرسد.
2- جریانهای نقدی حاصل از فعالیتهای سرمایهگذاری
این بخش، خرید و فروش داراییهای بلندمدت و سرمایهگذاریها را نشان میدهد. این فعالیتها نشانگر سرمایهگذاری شرکت برای آینده خود است.
خروجیهای نقدی که معمولاً منفی است شامل پرداخت برای خرید داراییهای ثابت مانند زمین، ساختمان، ماشینآلات و تجهیزات است.
ورودیهای نقدی که معمولاً مثبت است و شامل دریافتهای نقدی از فروش داراییهای ثابت یا فروش سرمایهگذاریها در سایر شرکتها میباشد.
3- جریانهای نقدی حاصل از فعالیتهای تامین مالی
این بخش شامل معاملات با تامینکنندگان سرمایه شرکت یعنی سهامداران و اعتباردهندگان است. این فعالیتها نشان میدهد شرکت چگونه پروژههای خود را برنامهریزی کرده است.
ورودیهای نقدیشامل دریافت وجه نقد از دریافت وامهای جدید از بانکها یا انتشار سهام جدید.
خروجیهای نقدی شامل پرداخت برای بازپرداخت اصل وامها، بازخرید سهام شرکت یا پرداخت سود نقدی به سهامداران.
در پایان گزارش، خالص جریان نقدی حاصل از این سه بخش با هم جمع میشوند تا خالص افزایش یا کاهش در وجه نقد در طول دوره را نشان دهند. این رقم به موجودی نقد ابتدای دوره اضافه شده تا به موجودی نقد پایان دوره برسد، که این عدد باید با رقم موجود در ترازنامه پایان دوره مطابقت کامل داشته باشد.
اهمیت این گزارش برای سرمایهگذاران و تحلیلگران در این است که توانایی پرداخت بدهیها را ارزیابی میکند. کیفیت سود شرکت را میسنجدکه آیا سود گزارششده به وجه نقد تبدیل شده است یا خیر؟. انعطافپذیری مالی شرکت را برای سرمایهگذاری و بهرهبرداری از فرصتهای جدید نشان میدهد.
به طور خلاصه، صورت جریان وجوه نقد، گزارش زنده و نفسگیری از نبض مالی کسبوکار است که حیات آن را در گردش پول نقد میسنجد.
4- صورت تغییرات در حقوق صاحبان سهام در حسابداری مالی چیست؟
در کنار ترازنامه، صورت سود و زیان و صورت جریان وجوه نقد، صورت تغییرات در حقوق صاحبان سهام چهارمین گزارش مالی اصلی و حیاتی برای یک واحد تجاری است. اگر ترازنامه، مقدار کلی حقوق صاحبان سهام را در یک لحظه نشان دهد، این گزارش به طور دقیق توضیح میدهد که چرا و چگونه این مانده در طول یک دوره زمانی خاص تغییر کرده است.
این صورت مالی، پل ارتباطی بین صورت سود و زیان و ترازنامه است و داستان کاملتری از آنچه برای منافع سهامداران رخ داده است را روایت میکند. هدف آن، ارائه یک خلاصه شفاف از تمامی معاملات و رویدادهایی است که مستقیما بر حقوق صاحبان سهام تاثیر گذاشته است.
برای درک این گزارش، ابتدا باید اجزای اصلی حقوق صاحبان سهام را شناخت که شامل موارد زیر است
سرمایه مبلغی که سهامداران در ازای دریافت سهام شرکت پرداخت کردهاند.
سود انباشته که شامل تجمیع سودهای خالص شرکت در طول سالهای گذشته، منهای سودهای تقسیمی سهامداران است. این سود به جز سودهایی است که شرکت به جای توزیع، در خود کسبوکار مجددا سرمایه گذاری کرده است را نشان میدهد.
اندوختهها که شامل انواع مختلفی مانند از اندوختههای قانونیاست که طبق قانون شرکتها باید کنار گذاشته شود یا مازاد تجدید ارزیابی داراییها است.
این گزارش به صورت یک جدول تهیه میشود که تغییرات هر یک از اجزای فوق را به تفکیک نشان میدهد. مهمترین عواملی که باعث تغییر در حقوق صاحبان سهام میشوند عبارتند از
1- سود یا زیان خالص دوره
این عدد مستقیما از صورت سود و زیان پایان دوره گرفته میشود. سود خالص، حقوق صاحبان سهام را افزایش و زیان خالص، آن را کاهش میدهد. این مهمترین عامل تغییر در بلندمدت است.
2- سود سهام پرداختی
هنگامی که شرکت بخشی از سود خود را بین سهامداران توزیع میکند، این عمل باعث کاهش سود انباشته و در نتیجه کاهش کل حقوق صاحبان سهام میشود. این مورد یک خروجی برای سهامداران است.
3- افزایش سرمایه
اگر شرکت در طول مدت مشخص سهام جدیدی منتشر کند، وجوه دریافتی از این محل، باعث افزایش سرمایه در حقوق صاحبان سهام میشود.
4- خرید سهام خزانه
اگر شرکت، سهام خود را از بازار خریداری کند یا به اصطلاح بازخرید سهام انجام دهد، این اقدام باعث کاهش حقوق صاحبان سهام میشود، زیرا منابع شرکت صرف بازخرید بخشی از مالکیت خودش شده است.
5- تعدیلات سنواتی
اصلاح اشتباهات با اهمیت دورههای گذشته که مستقیماً در سود انباشته تأثیر میگذارد.
6- سایر اقلام جامع درآمد
برخی از درآمدها و هزینهها مانند سود یا زیان تحققنیافته ناشی از تجدید ارزیابی داراییها یا تسعیر ارز مستقیما به جای صورت سود و زیان، در حقوق صاحبان سهام ثبت میشوند. این اقلام در صورت سود و زیان جامع نیز نمایش داده میشوند.
ساختار کلی گزارش به این شکل تهیه میشود
مانده ابتدای دوره برای هر جز از حقوق صاحبان سهام.
افزایشها شامل سود خالص، انتشار سهام، اقلام جامع درآمد.
کاهشها شامل زیان خالص، سود سهام پرداختی، خرید سهام خزانه.
مانده پایان دوره که باید با رقم منعکسشده در ترازنامه پایان دوره کاملا مطابقت داشته باشد.
این گزارش برای سهامداران و سرمایهگذاران بسیار مهم است زیرا سیاست سود تقسیمی شرکت را نشان میدهد به این معنی که چقدر سود توزیع شده و چقدر در شرکت سرمایهگذاری مجدد شده است.
منابع رشد حقوق صاحبان سهام را مشخص میکند که آیا از طریق سود عملیاتی بوده یا از طریق افزایش سرمایه.
اثرات معاملات با مالکان را به طور شفاف افشا میکند.
در واقع، این گزارش داستان کامل چگونگی تغییر سرمایه مالکان را از ابتدا تا انتهای دوره مالی روایت میکند و شفافیت لازم را برای قضاوت در مورد عملکرد مدیریت و سیاستهای شرکت فراهم میآورد.
🤓 شما در حال خواندن مقاله حسابداری مالی چیست؟ هستید. امیدواریم تا این قسمت از مقاله حسابداری مالی چیست؟ اطلاعات مفیدی را یاد گرفته باشید. تا این قسمت از مقله حسابداری مالی چیست؟ به اصول و مفاهیم بنیادین حسابداری مالی چیست؟ پرداختیم. سپس در خصوص اصلاحات حسابداری مالی چیست؟ توضیحاتی دادیم. سپس خروجی نهایی فرآیند حسابداری مالی چیست؟ را به صورت مفصل توضیح دادیم. در ادامه شما را به مطالعه سایر مفاهیم حسابداری مالی در مقاله حسابداری مالی چیست؟ دعوت می کنیم.